We zijn gewend om na een vakantiereis een reünie te houden in Aalst. Vanwege het heilig Jaar van Barmhartigheid vroeg ik mijn medereizigers deze keer Hulst aan te doen en dat gebeurde:
Geert:
Amper 38km scheiden het Zeeuwse Hulst en het Oost-Vlaamse Aalst van mekaar. In vogelvlucht weliswaar.
Ligt dus eigenlijk op fietsafstand… Dichtbij en toch. Ik kende Hulst wel, bij naam en via beelden maar was er niet eerder.
Blijkt zonde achteraf.
Het mag gerust een werk van Barmhartigheid genoemd worden, passend in het Jaar van Barmhartigheid. Een groep Vlamingen uit verschillende provincies op een ‘zalige, zonnige zondag’ rondleiden in Hulst –koffietje mét barmhartigheidskoek in de pastorie en bezoek aan de Basiliek bovenop. Terwijl de dag net zo uitnodigend was voor zoveel prettigs en anders.
Cécile Van Tiggelen is een dame van haar woord en speelde –zoals eerder beloofd- gastvrouw voor haar reisgenoten van een VTB-reis naar de Azoren eerder deze zomer.
Trots op haar stad, onderlegd in haar geschiedenis, overtuigend en inspirerend in het hart van de Basiliek. Plezant bij het spelen van een puzzelspel.
En ondersteund door 2 andere Hulstenaars, en .
Twee beelden blijven me voor de geest komen:
– twee hoog in de molen, de kracht van de ronddraaiende wieken en daar doorheen het zicht op grachten, basiliek en stad.
– het afscheid op het verlichte centrale plein voor de Basiliek. Iedereen voldaan, onze gids Cécile niet in het minst.
Pas vertrokken, al terugdenkend: hier komen we zeker nog een keer terug. Met de fiets…amper 38km in vogelvlucht.
Geert Verdoodt
Reisleider ROC voor VTB
Aalst, Oost-Vlaanderen.
