OP STAP MET DE PAROCHIE NAAR HULST
Het is een hele weg naar de Willibrordusbasiliek in Hulst, maar meer dan de moeite waard. Elk jaar maken we een parochie-uitstapje. Dit keer dus naar Hulst. Omdat het een van de drie basilieken van ons bisdom is, staat in de basiliek alles in het teken van het Jaar van Barmhartigheid. Na ons gebruikelijke route langs de vier kerken van onze parochie reisden we via Antwerpen naar Hulst. Daar werden we hartelijk ontvangen door de mensen van de basiliek Ze schonken ons koffie of thee. En we kregen er een barmhartigheidskoek bij. Onderwijl vertelden ze ons enthousiast van alles over de basiliek. Een middeleeuwse kerk met een prachtige kooromgang, met zeven kapellen. Je kan er wat uren doorbrengen door alle details in de kerk te bestuderen.
Als groep werden we opgesplitst. Een deel ging mee met de Zonnetrein. Een trein met zonnepanelen (vandaar de naam) en op luchtbanden. De machinist en een gids lieten de treinreizigers de stad Hulst en ommelanden zien. De verdedigingswerken in de vorm van de wallen; de zandberg; de polders waarop onder andere vlas groeide; het galgenveld; het Hooghuis; de huizen waar paters en zusters wonen.
De andere groep mocht de kapellen in de koorgang bezoeken. Daar wordt op een bijzondere wijze aandacht geschonken aan de werken van barmhartigheid. In de basiliek mochten we door de heilige deur; en zo kwamen we in de wereld van verbondenheid. Als eersten mochten we de puzzel leggen: kennen we de werken van barmhartigheid? Ja, twee of drie konden de meesten noemen. Maar alle veertien? Dat was teveel. Daarom is er de ommegang. Zo leerden we ze opnieuw kennen. De werken van barmhartigheid worden samen met verschillende maatschappelijke organisaties uitgebeeld. Zo is er een stand rond de naakten kleden, met het Leger des Heils; een stand rond gevangenen bezoeken met Amnesty International; de stand rond hongerige voeden met de Voedselbank; inspirerend rond vreemdelingen bezoeken werden we geïnformeerd door mensen van Vluchtelingenwerk; de stand de bedroefden troosten werd verzorgd door Rouwzorg 0114; en de dorstigen te drinken geven werd verbeeld door het Waterproject in Afrika dat de parochie steunt; bij de zieken bezoeken troffen we de mensen van de Zonnebloem; en natuurlijk mocht de Vastenactie niet ontbreken. Ten slotte speelden we het spel rond komen van een beperkt maandelijks budget. Je zelf realiseren wat je wel en wat je niet kan doen met zegge en schrijven € 180,00 per maand is niet gemakkelijk. Je vergist je in wat je allemaal vanzelfsprekend doet. Hoeveel heb je nodig wekelijks (of dagelijks) voor je eten en drinken? Hoeveel voor kleding? Huur? Vervoer? Sport? Telefoon en televisie? Probeert u het thuis maar eens uit. Het zal u nog niet meevallen.
We zijn de mensen van de Basiliek in Hulst zeer dankbaar voor hun ontvangst, en voor het feit dat ze ons niet alleen stad en land lieten zien, maar ook ons binnen voerden in de wereld van verbondenheid en de werken van barmhartigheid.
Het was een prachtige reis. We werden weer veilig afgezet bij de kerk waar we waren begonnen. Het is een mooie dag om in te plakken.
